9 Ağustos 2009 Pazar

HAYATLA MAÇ (YAZILARIM)

















Hayat , bana üç gol attı !
Benim ona attıklarımı ise sayamıyorum !
Anne ve babamı , -yedi ay arayla - onaltı yaşımda kaybettim .Birlikte atlatabileceğim bu geçiş döneminde ailem ne yazık ki yanımda yoktu . Ergen olamadan yetişkin olmak zorunda kaldım . Sorumluluk bilincine erken yaşta sahip oldum . Durum 1-1 berabere bitti o yıllar .
Tahsil hayatımı yarıda bıraktım. . Hayat;
2-1 öne geçti .
Ondokuzumda evlendim . Hani derler ya : '' insanın yüzü ya doğarken gülermiş , ya da evlendiğinde '' diye.. Benim de yüzüm , evlendiğimde güldü . Bugünlere gelmemde en büyük desteğim; eşim Metin .O benim her şeyim . Kolum , kanadım .
Yirmi yaşımda oğlumuzu dünyaya getirdim. Oğlumuz Deniz , dört yaşına geldiğinde okumaya kaldığım yerden devam ettim . Liseyi bitirdim ve ardından üniversiteyi kazandım .3-2 öne geçtim.
Oğlumuzun doğumundan altı yıl sonra ona bir kardeş , ailemize de yeni bir birey kazandıralım dedik . Hazırlıklar , herşey tamam derken , doğum anında bebeğimizi kaybettik . Yine hüsran ... Yine kayıp ...Yine acı ...
Üç yıl sonra , Cemre'ciğime hamileydim .Onun gelişiyle birlikte , hayat önümde yine yenilmişti .Bu arada , okulumu bitirdim .Bir yandan çocuklarımı büyütüyor , diğer yandan da çalışıyordum...Çalışıyordum. Şansım yine geri dönmüştü .
Derken , bulunduğumuz sitede bir kütüphane kurdum . Gönüllü olarak orada tek başıma çocuklarımıza kitap sevgisini aşılamaya çalıştım. Ağaç yaşken, eğilir çünkü .
Yaptığım diğer gönüllü bir işim daha oldu; görmeyen arkadaşlarımız için cd lere kitaplar okudum. İZGOK SİTESİ'nden bilgi edinebilirsiniz .
Şimdi çok mutluyum . Eşimle ve çocuklarımla yaşantıma devam ediyorum . Hayata attığım golleri ise , artık sayamıyorum .
Yazmak da hayata attığım gollerden bir tanesi. Tilahan.net.'te yazmaya başladığım andan itibaren desteğini hiç aksatmadan devam ettiren ailemizin büyüğü, değerli dostumuz; Gazi GÜDER'e sonsuz teşekkürler.

Yazdığım dosyalar, şu an basılmamış da olsa; içimdekileri kağıtlara aktarmak, yeniden okumak, beni sonsuz derecede mutlu ediyor . Kimbilir belki bir gün tüm kitap dosyalarımı bastırır ve gelirlerini de layık olan derneklere ( İzmir Görme Engelliler Derneği ve MS Hastaları Derneği'ne) bağışlarım.
Evet sevgili dostlar; hayat gollerini atmaya devam etse de, ben asla pes etmedim, etmeyeceğim. Galibiyetimi deplasmana bırakmadan hem de! :)))
Sizler için de dua ediyorum : '' Attığınız goller , yediklerinizden çok olsun ! ''




http://www.hostingbizde.com/























1 yorum:

Adsız dedi ki...

EVET, ÜMÜTSİZLİK İÇİNDE OLANLARA YA DA KENDİNE GÜVENMEK KONUSUNDA ZORLANANLARA ÇOK ŞEY ANLATACAK BİR YAŞAM DENEYİMİ.